तुझ्यापाशी बसावे वाटते आई मला
अशावेळेस असते केवढी घाई मला
अता अक्षरशः तालावरी मी नाचतो
कधी कविता जणू वाटायची दाई मला
निरागस बालकाच्यासारखा झोपेन मी
कुणीही ऐकवावी एक अंगाई मला
उषा, मध्यान्ह, संध्याकाळ, रात्री त्याच त्या
अता नाही कशाचीही अपुर्वाई मला
न दिसणारी अशी जी दाद काहींनी दिली
कसा करणार मी त्यातून उतराई मला
तसा अगदीच स्मरण्यासारखा नसलो तरी
तुझ्या केसांत दिसली एकदा जाई मला
जरासा भार उचलावास तूही यातला
भरावी लागते नात्यात नवलाई मला
जिची उठतात आपोआप काही अक्षरे
अशीही 'बेफिकिर' लाभेल का शाई मला?
No comments:
Post a Comment