��माय माझी माऊली
दिली तूच सावली
तूच मला म्हणाली
ठेवील तुझी खुशाली
दिली तूच सावली
तूच मला म्हणाली
ठेवील तुझी खुशाली
��गरीब होती परिस्थिती
केल्या तू किती कसरती
उठून कधी राती
दळली तू जाती
केल्या तू किती कसरती
उठून कधी राती
दळली तू जाती
��मोल मजुरी करूनी
खळगी आमची भरायची
धुणीभांडी धुवूनी
शिक्षण आमचं करायची
खळगी आमची भरायची
धुणीभांडी धुवूनी
शिक्षण आमचं करायची
��झालाच अम्हांस उशीर
तर कंदील घेऊन धावायची
शोधत शोधत शिवार
धुंडून तू काढायची
तर कंदील घेऊन धावायची
शोधत शोधत शिवार
धुंडून तू काढायची
��जपलं तू फूलांसारख
वाढवलं अम्हांस पाखरा सारखं
भरारीचं बळ दिलं
जीवनाचं चीज केलं
वाढवलं अम्हांस पाखरा सारखं
भरारीचं बळ दिलं
जीवनाचं चीज केलं
��व्हायचो आम्ही भयभयीत
तेव्हा तू घ्यायची कुशीत
बोलत बोलत खुशीत
डोळे आमची पुसीत
तेव्हा तू घ्यायची कुशीत
बोलत बोलत खुशीत
डोळे आमची पुसीत
��कुठे कापड जर फाटले
तर तू ठिगळ लावून झाकले
अम्हांला कधी एकटे नाही टाकले
तुझ्या आशीर्वादाने जीवन हे लाभले.
तर तू ठिगळ लावून झाकले
अम्हांला कधी एकटे नाही टाकले
तुझ्या आशीर्वादाने जीवन हे लाभले.
��माय तूच आमची देवता
घडविले भाग्य तू आता
तूच आमची जन्मदाता
तूच आमची भाग्यविधाता
अशी तू आमची माता
तुझ्या साठी सारे आयुष्य आता...
घडविले भाग्य तू आता
तूच आमची जन्मदाता
तूच आमची भाग्यविधाता
अशी तू आमची माता
तुझ्या साठी सारे आयुष्य आता...
��रचना श्री. भालशंकर सर
जि.प.शाळा मोगरवाडी.केंद्र - वरदाडे.