ग्रीस देशातील झांथस या तत्ववेत्‍याकडे इसाप नावाचा एक स्‍वयंपाकी काम करत होता. एकदा इसापच्‍या मालकाकडे पाहुणे आले असताना मालकाने इसापला बोलावून घेतले व म्‍हणाला,'' इसाप या पाहुण्‍यांसाठी तुझ्या दृष्‍टीने सर्वात उत्तम वस्तू आणून व त्‍या पदार्थापासून सुंदर व चविष्‍ट अशी पाककृती करून खाऊ घाल.'' इसाप बाजारात गेला व त्‍याने बोकडाच्‍या जिभांचे तुकडे आणले व त्‍याचा उत्‍कृष्‍ट असा पदार्थ तयार करून तो पाहुण्‍यांना खाऊ घातला. सर्वांनी अगदी आवडीने तो पदार्थ खाल्‍ला. या मेजवानीला चार पाच दिवस उलटून गेल्‍यावर मालकाने इसापला बोलावले व म्‍हणाला,''इसाप, तुझे स्‍वयंपाकातील कौशल्‍य पाहुण्‍यांना बरेच मानवले आहे असे दिसून येते. हे पाहुणे काही जायचे नावच काढत नाहीयेत. आता तू एक काम कर की बाजारात जा आणि तुझ्या दृष्‍टीने जी सर्वात वाईट वस्तू आहे ती घेऊन ये व त्‍याचा पदार्थ बनवून या पाहुण्‍यांना खाऊ घाल जेणेकरून हे इ‍थून निघून जातील'' इसाप पुन्‍हा बाजारात गेला व त्‍याने पुन्‍हा बोकडांच्‍या जिभाच आणल्‍या व पाहुण्‍यांना पाककृतीमध्‍ये खाऊ घातल्‍या. मालकाच्‍या हे लक्षात आले व त्‍याने इसापला बाजूला घेतले व विचारले,'' सर्वात चांगली वस्तू म्‍हणून आणि वाईट वस्तू म्‍हणूनही तू जिभांचीच का निवड केली.'' इसाप उत्तरला,'' मालक, जीभ हा अवयव जेवढी चांगली आहे तेवढीच वाईटही आहे. विद्या, ज्ञान, धर्म, तत्‍वज्ञान यांचा प्रसारही जिव्‍हा करते आणि शिव्‍या, भांडणे, निंदानालस्‍ती, वाईट विचारही जिभेच्‍याच माध्‍यमातून बाहेर पडतात. चांगले विचार प्रसार करणारी जीभ जेव्‍हा वाईंटाच्‍या आश्रयाला जाते तेव्‍हा ती बंड, खून, मारामा-या, लबाड्या यांना चिथावणी देते व त्‍यातूनच समाजात वाईट वृत्ती वाढीस लागते.''
तात्‍पर्य -जिभेचा वापर आपण कशा पद्धतीने करतो यावर तिचे चांगलेपण व वाईटपण अवलंबून असते. जिभेने ओव्‍या गायच्‍या की शिव्‍या द्यायच्‍या हे आपल्‍याच हातात आहे. काय खरं की नाही.
No comments:
Post a Comment